Znamy już wyniki II Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O złotą gałązkę jabłoni” organizowanego przez Klub Nauczyciela „PO LEKCJACH” oraz Centrum Kultury i Promocji Gminy Łososina Dolna.
Protokół Jury II Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego
„O złotą gałązkę jabłoni”
- Skład Jury:
Joanna Babiarz – poetka, autorka tekstów piosenek dla dzieci, członek Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Autorów Polskich i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, odznaczona medalem Gloria Artis
Członkowie:
Irena Pławiak – nauczycielka, inicjatorka konkursu, założycielka Klubu Nauczyciela „Po lekcjach”, członek Sądeckiego Klubu Literackiego,
Beata Hila – nauczycielka języka polskiego, miłośniczka poezji,
Monika Sowa – dyrektor Centrum Kultury i Promocji Gminy Łososina Dolna
Janusz Szot – poeta, kompozytor, członek Sądeckiego Klubu Literackiego, członek Stowarzyszenia Autorów Polskich, członek ZLP, ilustrator.
Dominika Gabryś – nauczycielka, członek Klubu Nauczyciela „Po lekcjach”
- Jury stwierdza, że na II Ogólnopolski Konkurs Poetycki „O złotą gałązkę jabłoni” organizowany przez Klub Nauczyciela PO LEKCJACH oraz CKiP wpłynęło 27 zestawów wierszy. Do oceny merytorycznej dopuszczono 27 zestawów. Po zapoznaniu się ze zgłoszonymi utworami jury postanowiło przyznać:
=> w kategorii ogólnopolskiej „Złotą gałązkę jabłoni”
Katarzynie Wiktorii Polak godło „Pstrąg” /Kraków
Uzasadnienie: Malowniczo ukazany region łososińskich sadów, wspomnienia, ciekawe przerzutnie i metafory…. bogata wyobraźnia autora i umiejętność poruszania serc
NAGRODY w kategorii ogólnopolskiej zdobyli:
I NAGRODA
Anna Kobylińska (Warszawa), godło Słonecznik za wiersz „Sen” i „Stary sadownik”
Uzasadnienie : wiersze w ciekawy sposób ukazują przemijanie, czas, w metaforyczny sposób życie, wydarzenia związane z nim, „pełny kosz dojrzałych jabłek” symbolizuje doświadczenia zbierane przez człowieka. ..
II NAGRODA
Janusz Pyziński (Dębica), godło NIKIFOR za wszystkie wiersze”
Uzasadnienie: za wiersze: „Łemkowszczyzna” – wiersz piękny, prawdziwy, z historią w tle…; „Tu, nad Łososiną”- mnóstwo porównań, metafor, dojrzałość i autentyczne przeżywanie oraz „Rożnowski pejzaż”.
III NAGRODA
Mirosław Kowalski (Mysłowice), godło ECHO za wiersze: „W ciszy” i bez tytułu
Uzasadnienie: wiersze pełne przyrody, występują w nich anafora, porównania, metafory…
=> W kategorii specjalnej – utworów nadesłanych przez mieszkańców Gminy Łososina Dolna – jury postanowiło przyznać „Złotą gałązkę jabłoni” Kazimierze Janczy (Rąbkowa), godło jasna.
Uzasadnienie: Wiersze dobre, obrazują ludzkie rozterki, trudy życia wsi, uroki pejzażu regionu łososińskiego, dużo metafor, animizacja i personifikacja…
Ponadto:
Wyróżnienia w obydwu kategoriach:
Arkadiusz Stosur godło Śliwka w kompocie/
Katarzyna Miarczyńska godło Habibi/ Chrzanów
Bogdan Nowicki godło KOŁACZ/Zabrze
Monika Dziedzina godło Wadera / Piwniczna Zdrój
Kacper Płusa godło Źródło/ Łódź
Wyróżnienia lokalne:
Marcelina Koncewicz godło Zuzanna, Tęgoborze
Katarzyna Wikar godło Wikalina, Łososina Dolna
Wyróżnienia drukiem:
Anna Piliszewska godło Szadź/ Wieliczka
Tadeusz Dejnecki godło KOŃ/ Płock
Wszyscy nagrodzeni i wyróżnieni otrzymają informację telefoniczną.
***
W tym roku jury wyraża zadowolenie z bardzo wysokiego poziomu nadesłanych prac i uważa za celowe organizację w przyszłości takiego konkursu. Prace napłynęły z całej Polski.
***
Ze względu na zaistniałą sytuację w naszym kraju związaną z rozprzestrzenianiem się wirusa Covid, podsumowanie II Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O złotą gałązkę jabłoni” i wręczenie nagród, odbędzie się drogą mailową i wysyłkowa.
Łososina Dolna, 12 października 2020 r.
Katarzyna Wiktoria Polak/ Wiersz „Stare sady”/ godło „Pstrąg”
Tu powracamy – tropami dzikich ptaków, szukając iskier
dzieciństwa. W zapach sadów jabłonnych, ubieramy swą pamięć,
wierząc, że czas zawróci uparty nurt Łososiny i naraz
w otwartych drzwiach stanie dziadek z kobiałką.
Powtarzamy z ufnością, że są takie zegary
w których cofa się czas. Wydzieramy z nicości wypłowiałe
pejzaże, szum leciwych gałęzi, z których z trzaskiem opadną
kwaskowe, soczyste jabłka. Prosimy spróchniały konar,
by się odział w listowie, wbrew prawidłom mijania – ufamy,
że się wydźwignie ponad własną upadłość, na przekór dłoni
z siekierą.
Troskliwie obejmująca
wszystkich, klękających przy pniu, pozwól nam się ocalić,
jabłonko – samarytanko!